Carboniseren

Wanneer koolstofdioxide in water wordt opgelost, is het weinig oplosbaar en daarom vormt het, wanneer het langzaam wordt vrijgelaten, belletjes die een karakteristiek gevoel in de mond geven en een unieke smaak wanneer het wordt geconsumeerd. Naast de organoleptische eigenschap heeft CO2, onder sommige omstandigheden, een conserverende eigenschap door de remming van de ontwikkeling van schadelijke aerobische micro-organismen. Dit is echter geen vervanging voor andere methoden om microbiologische veiligheid te verzekeren.

Toepassingsgebied

Carbonatie is een belangrijke stap in de bereiding van veel frisdranken en sommige soorten mineraalwaters. Het wordt ook in de wijnindustrie toegepast.

Beschrijving van technieken, methodes en installatie

Carbonatie is een resultaat van de impregnering van een vloeistof met koolstofdioxidegas (CO2) om koolstofzuur te vormen. Het CO2 werd oorspronkelijk verkregen uit kalkketels (door calciumcarbonaat te verhitten), maar dit is nu in de frisdranksector overal vervangen door het in bulk opslaan van verdicht gas dat van buiten door een CO2-leverancier wordt aangeleverd. Het gas wordt opgeslagen in geïsoleerde druktanks die bij een lage temperatuur worden bewaard. Normaal wordt het gas gegenereerd als een bijproduct van fermentatie of chemische processen van bedrijven buiten de frisdranksector.
De mate van carbonatie varieert per frisdrankformule, van 4 g/l in fruitdranken tot 9 g/l in mixdranken en 12 g/l in frisdranken met koolzuur. Het CO2gasgehalte is één van de zeer weinige gassen die geschikt zijn voor de bruising in frisdranken. Het is niet giftig, inert en praktisch smaakloos en kan gemakkelijk in bulk getransporteerd en opgeslagen worden.

Carbonateurs

Een carbonateur combineert koolstofdioxidegas met de vloeistof dat gecarboniseerd moet worden. Tegenwoordige carbonateurs kunnen in twee hoofdcategorieën worden ingedeeld: die slechts water carboniseren en die het gemengde eindproduct van siroop en water carboniseren. Deze laatsten worden soms gekoppeld aan verkoelers. De voornaamste carbonateurs die verkrijgbaar zijn, zijn carbonateurs met integrale koelers, afvoerwand, warmtewisselaars en koolstofdioxide injectors.
In combinatie met dit proces is ontluchting (het verwijderen van lucht) essentieel en wordt het gewoonlijk toegepast op het watercomponent in een eerste stadium. De aanwezigheid van lucht kan bederfproblemen opleveren. CO2 wordt soms gebruikt om lucht door te spoelen, hoewel het gebruik van het mechanisch ontluchten van water in de afgelopen jaren populairder is geworden.